Αυτό που χρειάζεσαι είναι αγάπη και ένας σκύλος

 Το θέμα των σκύλων και ειδικά των αδέσποτων σκύλων είναι αυτό που με καίει μέσα μου,που με βασανίζει πραγματικά.Θέλω να μαζέψω όλα τα αδέσποτα να τα βάλω σε έναν χώρο ζεστό να είναι καθαρά,να έχουν φαγητό,να τα προσέχω και να τα φροντίζω να παίζουμε,να μη ξαναβγούν ποτέ στον δρόμο,να τα στειρώσω και να μη ξαναγεννηθούν ποτέ ξανά αδέσποτα.Γίνεται?Γιατί να το θέλω τόσο πολύ και να μη μπορώ να το κάνω,να μην έχω την δυνατότητα να το κάνω?Στεναχωριέμαι πραγματικά.Τα βλέπω στο δρόμο όλη μέρα να κάθονται χωρίς να έχουν κάτι να φάνε,να πιουν νερό,τον χειμώνα τρέμουν απ' το κρύο,δεν υπάρχει κάποιος να τα προσέξει,είναι πάντα διαθέσιμα να σου χαρίσουν αγάπη ατελείωτη και ανιδιοτελή κι όμως δεν υπάρχει κανείς...Μια κυρία τις προάλλες στη γειτονιά μου με είδε που κατέβασα κάτι περισσευούμενα φαγητά σε 3 μόνιμα αδέσποτα που είναι κάτω απ΄το σπίτι μου,την είδα που με κοιτούσε καλά καλά και πλησιάζοντάς με μου λέει ''μα καλά δεν βλέπεις πόσοι άνθρωποι υπάρχουν έξω που πεινάνε,εσύ το φαγητό το πετάς στα σκυλιά?''Αχ και να μπορούσατε να μπείτε στο μυαλό μου εκείνη την στιγμή που ξεστόμισε αυτή τη πρόταση να δείτε τι σκεφτόμουν...Πολύ ψύχραιμα της ζήτησα μόνο να φύγει από πάνω μου και να συνεχίσει τον δρόμο της,δεν ήθελα να μπω καν στη διαδικασία να της απαντήσω,μέσα μου την ακύρωσα αυτόματα σαν άνθρωπο.Νευρίασα τόσο πολύ με αυτό που μου είπε ότι πετάω φαγητό...δηλαδή έδινα να φάει σε μια αθώα ψυχή που πραγματικά πεινούσε και δεν μπορεί να ζητήσει να φάει από κάποιον,ακόμα κι αν πεθαίνει απ΄την πείνα,γιατί πολύ απλά δεν μπορεί να ζητήσει βοήθεια και η κυρία θεώρησε πως πετάω το φαγητό.Δεν είμαι αναίσθητη βλέπω πόσοι άνθρωποι είναι στο δρόμο και ζητιανεύουν για να φάνε,όμως αυτοί έχουν φωνή και μπορούν να ζητήσουν βοήθεια από τον οποιονδήποτε και υπάρχουν και τόσοι οργανισμοί που τους βοηθάνε και τους δίνουν κ' ένα πιάτο φαγητό.Τα σκυλιά όμως μπορούν αυτό να το κάνουν?

Δεν τους καταλαβαίνω αυτούς τους ανθρώπους,ποτέ δεν θα τους καταλάβω,ίσως να είμαι κι εγώ υπερβολική με τα ζώα,τους έχω ιδιαίτερη αδυναμία και συγκεκριμένα στα σκυλιά,αλλά το να αντιμετωπίζεις έτσι ένα πλάσμα αβοήθητο με ξεπερνάει σαν άνθρωπο.Δεν θέλω καθόλου να αναφερθώ στα άτομα και στις επιχειρήσεις που βασανίζουν ζώα ή τα χρησιμοποιούν και στις φωτογραφίες που έχουμε δει κατά καιρούς,αυτοί θα το βρουν από κάπου αλλού.Ούτε σ' αυτούς που μόλις είδαν τα σκούρα,παράτησαν το σκυλί τους στο δρόμο γιατί δεν καταλαβαίνω με την καρδιά και τι συνείδηση κάνεις κάτι τέτοιο.Θλίβομαι.

Χαίρομαι όμως που βλέπω τους νεότερους ανθρώπους να υιοθετούν αδέσποτα από διάφορες φιλοζωικές και να τους δίνουν την ευκαιρία για μια καλύτερη ζωή.Αν έχεις την δυνατότητα να πάρεις μια μαλλιαρή ψυχούλα σπίτι σου καν' το!Είναι έτοιμο να σ' αγαπήσει και να σου δείχνει πάντα την αγάπη του χωρίς να περιμένει κάποιο αντάλλαγμα από σένα,θα είναι ο πιο πιστός και καλός σου φίλος,δεν θα σε προδώσει ποτέ  και θα είναι πάντα εκεί για σένα.Θα μπαίνεις στο σπίτι μες στην κούραση και τη βαρεμάρα και θα τρέχει κατά πάνω σου όλο χαρά και θα τα ξεχνάς όλα επιτόπου.Μπορεί να μη γίνεται να σου μιλήσει,να σου πει τι σκέφτεσαι,σίγουρα όμως θα σε κοιτάει με αυτά τα μικρά γλυκούλικα ματάκια του και θα σου δείχνει την κατανόηση που πολλές φορές δεν βρίσκεις ούτε στον άνθρωπο.Τα σκυλιά είναι χαρούμενα όταν κάνουν τους ανθρώπους να χαίρονται,με λίγα λόγια αν έχεις σκύλο είναι σαν να έχεις την δική σου ''μηχανή'' ευτυχίας!Είσαι εσύ χαρούμενος,έχει βρει κ αυτό το πλασματάκι μια οικογένεια!Κι αν δεν μπορείς να το πάρεις στο σπίτι σου δεν πειράζει,μόνο αν σου περισσεύει φαγητό μη το πετάξεις στα σκουπίδια,μάζεψέ το σε μια σακουλίτσα και απλά άστο δίπλα στον κάδο σίγουρα θα βρεθεί κάποιο αδέσποτο να το εκτιμήσει!