Δευτέρα 23 Δεκεμβρίου 2013

ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ!

 Μιας και έφτασαν τα Χριστούγεννα και τα χωριά μας,μας καλούν λέω να κάνω μια παύση απ' το διαδίκτυο και αποχωρώντας θέλω να μοιράσω λίγες τελευταίες ευχές!Εύχομαι ολόψυχα σε όλους καλά Χριστούγεννα,να περάσετε τέλεια με ανθρώπους που σας νοιάζονται και σας αγαπάνε πραγματικά,να φάτε τα πάντα χωρίς τύψεις και ενοχές και να γελάσετε μέχρι δακρύων!Για το νέο έτος εύχομαι σε όλους μόνο τα καλύτερα!Ας αφήσουμε πίσω ότι μας στέρησε το 2013 κι ας προσπαθήσουμε συλλογικά να κάνουμε το 2014 να είναι όσο το δυνατόν ανώδυνο για όλους!Ας μη χάνουμε την ελπίδα μας κι ας συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε όλοι για το καλύτερο!Υγεία,αισιοδοξία,αγάπη,άφθονη υπομονή και χαμόγελα εύχομαι σε όλο τον κόσμο!Γεμίστε τη καρδιά σας με αγάπη και αλήθεια και οι καλύτερες μέρες θα έρθουν.Τα λέμε το 2014!

Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου 2013

Μίλα.Γιατί δεν μιλάς?



Τι έχουν πάθει όλοι πια και δεν μιλούν,δεν ανοίγουν το στόμα τους να πουν τι είναι αυτό που τους βασανίζει,τι είναι αυτό που σκέφτονται?Το καλοκαίρι εκεί που έκανα τις διακοπές μου ξεκίνησα κάπως τυχαία να παρατηρώ ζευγάρια που παραθέριζαν είτε μόνα,είτε μαζί με τα παιδιά τους.Μετά από λίγο καιρό άρχισα να αναρωτιέμαι τι συμβαίνει,τι γίνεται γιατί αυτοί οι άνθρωποι δεν μιλάνε πια?Τι έχουν πάθει?Μου έκανε τρομερή εντύπωση εκεί που κάθονταν για φαγητό δεν συζητούσαν μεταξύ τους,καθόλου,τίποτα,ούτε λέξη ο ένας ασχολιόταν με το κινητό η άλλη διάβαζε,ο ένας κοιτούσε από 'δω ο άλλος από 'κει.Άλλοι ήταν με τα παιδιά τους μιλούσαν ο καθένας μεμονωμένα με τα παιδιά αλλά μεταξύ τους τίποτα.Θλιβερό.Το βλέπω και σήμερα.Αναρωτιέμαι πως δυο άνθρωποι που αγαπιούνται,φτάνουν σ΄αυτό το σημείο.Ένας άνθρωπος που έχει καταφέρει να βρει και να διαλέξει έναν άλλο να μοιραστεί τη ζωή του μαζί του είναι ένα σπουδαίο γεγονός,σημαίνει πως στο πρόσωπο αυτού του ανθρώπου έχει βρει αυτό που ψάχνει.Πως γίνεται όλα αυτά να χάνονται μετά?.Είναι η ρουτίνα και τα προβλήματα τους πήραν από κάτω?Είναι άλλος άνθρωπος απ' αυτόν που είχαν αγαπήσει τότε που τον γνώρισαν?Αγάπη,σεβασμός,κατανόηση,ασφάλεια,συντροφικότητα εναντίον γκρίνιας και αδιαφορίας?Ποια νικάει?
Ανοίξτε την καρδιά σας να ξαλαφρώσει,πείτε αυτό που σκέφτεστε,αυτό που νιώθετε,είναι ο άνθρωπός σας,είναι αυτός που είχατε γνωρίσει,ο ίδιος άνθρωπος.Μη κρατάτε μούτρα.
Σταματήστε να γκρινιάζετε,να προκαλείτε ένταση και νεύρα.Και επιτέλους εκφράστε τα συναισθήματά σας,κανείς δεν μπορεί να μαντέψει τι έχεις.
Βρες τον χρόνο να επικοινωνήσεις με το σύντροφό σου,δεν είναι δυνατόν να είστε δυο ξένοι μέσα στο ίδιο σπίτι.Δείξε την αγάπη σου.Πες του πως είναι ξεχωριστός για σένα.
Μη διστάζεις να ζητάς συγνώμη,τα λάθη είναι ανθρώπινα,το να συγχωρείς όμως είναι θεικό και να λες κι ένα ευχαριστώ όταν πρέπει.Μη περιμένεις να ξεπληρώσεις το δάνειο,να βρεις δουλειά,να χάσεις τα περιττά κιλά,να τελειώσεις τις υποχρεώσεις σου για να νιώσεις ξανά ευτυχισμένος.Πάρε την κατάσταση στα χέρια σου.Όλοι δύσκολα περνάμε αλλά εδώ είναι που πρέπει να μείνουμε ενωμένοι και δυνατοί μ' αυτούς που αγαπάμε,πόσο μάλλον με το σύντροφό μας.Δεν υπάρχει κατάλληλη περίοδος για να νιώσεις ευτυχία,η ευτυχία είναι στιγμές και αυτή τη στιγμή πρέπει να νιώθεις ευτυχισμένος,αυτήν εδώ τη μικρή στιγμούλα!Τα χρόνια περνάνε σαν νερό και μια μέρα ξυπνάμε και δεν ξέρουμε αν είμαστε ευτυχισμένοι και χαρούμενοι μ' αυτόν που έχουμε δίπλα μας.Σκέψου όμως τη ζωή σου χωρίς αυτόν τον άνθρωπο.Το αντέχεις?Αν νιώθεις πως δεν έχεις τίποτα να δώσεις πια απλά φύγε,αν όμως θέλεις να μείνεις άσε τα πείσματα και τους εγωισμούς,βγάλε τη μάσκα και πες στον άλλο πως νιώθεις.Ότι κι αν συμβαίνει δυο μαζί αγαπημένοι θα το αντιμετωπίσουν καλύτερα και στο τέλος θα νικήσουν,γιατί ότι περιέχει αγάπη,στο τέλος πάντα νικάει. Σήκω και πάρε μια δυνατή αγκαλιά,τον άντρα σου ή τη γυναίκα σου,τον μέλλοντα ή τη μέλλουσα σύζυγό σου,τον φίλο σου ή τη φίλη σου,τώρα καν' το, τώρα που διαβάζεις αυτές τις γραμμές...Μην αφήσεις άλλο χρόνο να περάσει έτσι.Η ζωή δεν είναι πολύπλοκη.Εμείς είμαστε πολύπλοκα όντα.Η ζωή είναι απλή και πάντα το απλό είναι το καλύτερο.Mη τη σπαταλάς λοιπόν μέσα σε ανόητες και αδιέξοδες καταστάσεις!

Υ.Γ Αφιερώστε 5 λεπτά να δείτε αυτή τη ταινία μικρού μήκους!Τονίζει πόσο απλά γίνονται τα πράγματα με μια συγνώμη και μια συγχώρεση!





Κυριακή 15 Δεκεμβρίου 2013

Μόνο αγάπη

Αυτά τα παππουδάκια και γιαγιαδάκια τα κοιτώ και παθαίνω υπεργλυκύτητα!Μακάρι να είμαι και εγώ έτσι άμα φτάσω τα χρόνια τους!To εύχομαι και σε εσάς και σε όλους!Μόνο αληθινή αγάπη,μόνο αυτό!Να έχετε την πιο όμορφη μέρα!
















Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου 2013

Αυτό που χρειάζεσαι είναι αγάπη και ένας σκύλος


 Το θέμα των σκύλων και ειδικά των αδέσποτων σκύλων είναι αυτό που με καίει μέσα μου,που με βασανίζει πραγματικά.Θέλω να μαζέψω όλα τα αδέσποτα να τα βάλω σε έναν χώρο ζεστό να είναι καθαρά,να έχουν φαγητό,να τα προσέχω και να τα φροντίζω να παίζουμε,να μη ξαναβγούν ποτέ στον δρόμο,να τα στειρώσω και να μη ξαναγεννηθούν ποτέ ξανά αδέσποτα.Γίνεται?Γιατί να το θέλω τόσο πολύ και να μη μπορώ να το κάνω,να μην έχω την δυνατότητα να το κάνω?Στεναχωριέμαι πραγματικά.Τα βλέπω στο δρόμο όλη μέρα να κάθονται χωρίς να έχουν κάτι να φάνε,να πιουν νερό,τον χειμώνα τρέμουν απ' το κρύο,δεν υπάρχει κάποιος να τα προσέξει,είναι πάντα διαθέσιμα να σου χαρίσουν αγάπη ατελείωτη και ανιδιοτελή κι όμως δεν υπάρχει κανείς...Μια κυρία τις προάλλες στη γειτονιά μου με είδε που κατέβασα κάτι περισσευούμενα φαγητά σε 3 μόνιμα αδέσποτα που είναι κάτω απ΄το σπίτι μου,την είδα που με κοιτούσε καλά καλά και πλησιάζοντάς με μου λέει ''μα καλά δεν βλέπεις πόσοι άνθρωποι υπάρχουν έξω που πεινάνε,εσύ το φαγητό το πετάς στα σκυλιά?''Αχ και να μπορούσατε να μπείτε στο μυαλό μου εκείνη την στιγμή που ξεστόμισε αυτή τη πρόταση να δείτε τι σκεφτόμουν...Πολύ ψύχραιμα της ζήτησα μόνο να φύγει από πάνω μου και να συνεχίσει τον δρόμο της,δεν ήθελα να μπω καν στη διαδικασία να της απαντήσω,μέσα μου την ακύρωσα αυτόματα σαν άνθρωπο.Νευρίασα τόσο πολύ με αυτό που μου είπε ότι πετάω φαγητό...δηλαδή έδινα να φάει σε μια αθώα ψυχή που πραγματικά πεινούσε και δεν μπορεί να ζητήσει να φάει από κάποιον,ακόμα κι αν πεθαίνει απ΄την πείνα,γιατί πολύ απλά δεν μπορεί να ζητήσει βοήθεια και η κυρία θεώρησε πως πετάω το φαγητό.Δεν είμαι αναίσθητη βλέπω πόσοι άνθρωποι είναι στο δρόμο και ζητιανεύουν για να φάνε,όμως αυτοί έχουν φωνή και μπορούν να ζητήσουν βοήθεια από τον οποιονδήποτε και υπάρχουν και τόσοι οργανισμοί που τους βοηθάνε και τους δίνουν κ' ένα πιάτο φαγητό.Τα σκυλιά όμως μπορούν αυτό να το κάνουν?
Δεν τους καταλαβαίνω αυτούς τους ανθρώπους,ποτέ δεν θα τους καταλάβω,ίσως να είμαι κι εγώ υπερβολική με τα ζώα,τους έχω ιδιαίτερη αδυναμία και συγκεκριμένα στα σκυλιά,αλλά το να αντιμετωπίζεις έτσι ένα πλάσμα αβοήθητο με ξεπερνάει σαν άνθρωπο.Δεν θέλω καθόλου να αναφερθώ στα άτομα και στις επιχειρήσεις που βασανίζουν ζώα ή τα χρησιμοποιούν και στις φωτογραφίες που έχουμε δει κατά καιρούς,αυτοί θα το βρουν από κάπου αλλού.Ούτε σ' αυτούς που μόλις είδαν τα σκούρα,παράτησαν το σκυλί τους στο δρόμο γιατί δεν καταλαβαίνω με την καρδιά και τι συνείδηση κάνεις κάτι τέτοιο.Θλίβομαι.
Χαίρομαι όμως που βλέπω τους νεότερους ανθρώπους να υιοθετούν αδέσποτα από διάφορες φιλοζωικές και να τους δίνουν την ευκαιρία για μια καλύτερη ζωή.Αν έχεις την δυνατότητα να πάρεις μια μαλλιαρή ψυχούλα σπίτι σου καν' το!Είναι έτοιμο να σ' αγαπήσει και να σου δείχνει πάντα την αγάπη του χωρίς να περιμένει κάποιο αντάλλαγμα από σένα,θα είναι ο πιο πιστός και καλός σου φίλος,δεν θα σε προδώσει ποτέ  και θα είναι πάντα εκεί για σένα.Θα μπαίνεις στο σπίτι μες στην κούραση και τη βαρεμάρα και θα τρέχει κατά πάνω σου όλο χαρά και θα τα ξεχνάς όλα επιτόπου.Μπορεί να μη γίνεται να σου μιλήσει,να σου πει τι σκέφτεσαι,σίγουρα όμως θα σε κοιτάει με αυτά τα μικρά γλυκούλικα ματάκια του και θα σου δείχνει την κατανόηση που πολλές φορές δεν βρίσκεις ούτε στον άνθρωπο.Τα σκυλιά είναι χαρούμενα όταν κάνουν τους ανθρώπους να χαίρονται,με λίγα λόγια αν έχεις σκύλο είναι σαν να έχεις την δική σου ''μηχανή'' ευτυχίας!Είσαι εσύ χαρούμενος,έχει βρει κ αυτό το πλασματάκι μια οικογένεια!Κι αν δεν μπορείς να το πάρεις στο σπίτι σου δεν πειράζει,μόνο αν σου περισσεύει φαγητό μη το πετάξεις στα σκουπίδια,μάζεψέ το σε μια σακουλίτσα και απλά άστο δίπλα στον κάδο σίγουρα θα βρεθεί κάποιο αδέσποτο να το εκτιμήσει!


Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2013

Μίλα μου για δίαιτα!


Δίαιτα!Την ιδέα του να μιλήσουμε για δίαιτες μου την έδωσε το κολλητούλι-Νατασσούλι τώρα που λέει να δοκιμάσει να ξεκινήσει να προσέχει πιο πολύ την διατροφή της!Εγώ από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου,ασχολούμαι με μια καινούρια δίαιτα ή με σωστή διατροφή.Ποια δίαιτα είναι επιτυχημένη?Πρέπει να πεινάς όταν κάνεις δίαιτα?Γιατί δεν επιτρέπεται η σοκολάτα γάλακτος ενώ μπορείς να φας ένα κομματάκι μαύρης?Τι άλλη πρασινάδα υπάρχει προς βρώσιν?ΑΑΑΑΑμάν πια!Αφήστε μας ήσυχους να απολαύσουμε το φαΐ μας!Έλα τώρα πες την αλήθεια μπορείς να αντισταθείς σ αυτό?
ή σ'αυτό?

μήπως σ'αυτά?
Ποτέ δεν πίστεψα στις στερητικές δίαιτες,παρά μόνο στη σωστή και ισορροπημένη διατροφή.Εγώ θα σας πω τις δικές μου συμβουλές για το πώς,δεν θα κάνετε δίαιτα,αλλά μια συμπαθητική σωστή διατροφή που θα χάσετε και κιλάκια αναίμακτα!
1.ΔΕΝ ξεκινάς ποτέ Δευτέρα.Ξεκίνα όποια άλλη μέρα θες.Η Δευτέρα έχει μερίδιο ευθύνης σε μια αποτυχημένη διατροφή!
2.ΔΕΝ αποκλείεις τίποτα απ' το πρόγραμμα διατροφής σου.Τι λες κύριε διαιτολόγε που θα φάω τα φασολάκια χωρίς φέτα?Είναι δυνατόν?Δεν είπαμε να φάμε και μισό κιλό,αλλά ένα κομματάκι δεν είναι και μεμπτό.
3.ΔΕΝ λιμοκτονείς νομίζοντας πως αυτό είναι το σωστό.Αν πεινάσεις τσίμπα κάτι,λίγους ξηρούς καρπούς,ένα γιαουρτάκι,ένα φρούτο,μια μπάρα δημητριακών κάτι που θα σου κόψει την πείνα μέχρι να φας κανονικά.
4.Ένα σουβλάκι την ημέρα τον γιατρό το κάνει πέρα.Όχι δεν ισχύει δυστυχώς!Εντάξει συμβιβαζόμαστε να το φάμε λίγες φορές σ' ένα μήνα αλλά όταν λέμε τρώω σουβλάκι εννοώ τρώω σουβλάκι με τα όλα του!Ήμουν παρούσα στην υπέρτατη παραγγελία μιας κοπελιάς η οποία ήθελε μια πίτα ολικής αλάδωτη με σουβλάκι κοτόπουλο,μαρούλι και τομάτα.Τι είναι αυτό μάνα μου???'Αστο φτιάξε ένα τοστ καλύτερα.
5.Λέμε ναι στα φρούτα!Ρητά.
6.Τρώμε κάθε μέρα καλό πρωινό.Άσε κάτω τη μερέντα και πιάσε το μέλι!Δημητριακά,φρυγανίτσες με μέλι,τοστάκι με γαλοπούλα,ξηροί καρποί είναι απλά,γρήγορα και πολύ εντάξει γεύματα για πρωινό!Όχι όλα μαζί ένα ένα!
7.Οκ.Φτάσαμε στην ώρα του γλυκού.Εδώ τα πράγματα δυσκολεύουν.Μπρος κορμός και πίσω κρέμα!Λένε οι διαιτοδιατροφολόγοι πως μπορείς να φας ένα κομματάκι σοκολάτας 1-2 φορές την εβδομάδα μετά το μεσημεριανό.Το θέμα είναι πως ανοίγεις την σοκολάτα και τρως ένα μόνο τετραγωνάκι.Και την υπόλοιπη σου λέει βάλ' την στο ψυγείο για την επόμενη φορά δηλαδή μέχρι να την τελειώσεις θα σου πάρει περίπου ένα μήνα.Εντάξει αυτό δεν γίνεται οπότε εγώ προτείνω να κάνεις λίγο υπομονή και μόλις χάσεις τα 2-3 κιλά που θες θα φας ένα κανονικό γλυκάκι και θα το ευχαριστηθείς!
8.Κάνε λίγη γυμναστικούλα.Μη κλειστείς σε γυμναστήριο αν δεν κάνεις χορό,πιλάτες,αερόμπικ,γιόγκα και όλα αυτά τα τέλεια ομαδικά προγραμματάκια.Αν είναι να πας και να αρχίσεις να κόβεις χιλιόμετρα στον διάδρομο άστο περπάτα καλύτερα έξω,πάρε έναν φίλο σου και πηγαίνετε μια βόλτα,είναι το καλύτερο!
9.Κόψε τα πολλά ντελίβερι και τα αναψυκτικά.Πίτσες,μπέρκερ,κρέπες και σουβλάκια δεν μας αφήνουν να χάσουμε ούτε  μισό γραμμάριο.Αν τώρα είναι Σάββατο και είναι σπίτι μαζεμένη όλη η παρέα και θέλετε να δείτε ταινία φάε αλλά με μέτρο.Όχι μόνος σου μια οικογενειακή!
10.Μην αγγίζεις τα γαριδάκια.Αυτά τα τερατάκια που λέγονται πατατάκια και γαριδάκια πρέπει να τα βγάλεις απ΄τη ζωή σου.Ξέρω είναι τόσο ανθυγιεινά και πεντανόστιμα όμως πραγματικά κάνουν πολύ κακό.Καλύτερα φάε ένα πιάτο φαγητό παρά δαύτα.
11.Μη το παρακάνεις με το αλκοόλ.Πιες ένα ποτάκι όταν θα βγεις έξω,αργά και απολαυστικά.

Μπορώ να πω κι άλλα πολλά όμως κατά τη γνώμη μου αυτά είναι τα βασικά και αυτά που θα σε οδηγήσουν σε σωστά αποτελέσματα.Δεν χρειάζεται υπερβολή!Το μυστικό είναι να μη νιώθεις πως καταπιέζεις τον εαυτό σου και να μη στερείσαι.Το φαγητό είναι απόλαυση,αν έχουμε μέτρο θα το απολαμβάνουμε πάντα χωρίς ενοχές!Και να θυμάσαι πως οι θερμίδες είναι κάτι μικρά πλασματάκια που μπαίνουν το βράδυ στη ντουλάπα και στενεύουν τα ρούχα μας,εσύ δεν φταις σε τίποτα!

Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2013

Εκεί σε περιμένει η ζωή...μπροστά...


Η ζωή δεν μαθαίνεται από δεύτερο χέρι..

Δεν είναι μια κυρία που φτάνει μόνο να στη συστήσουν
με όλους τους κανόνες της ευγένειας κι εσύ
να χαμογελάς,.. να κάμεις ελαφρά υπόκλιση και
να πεις χαίρω πολύ...
Ζήσε για να μάθεις...
Πάρε τα ρίσκα σου..
Μη φοβάσαι...
Δεν είναι πια η ζωή μου μια πορεία στην έρημο... 
ξαφνικά η έρημος γέμισε κόκκινα τριαντάφυλλα...
ξαφνικά οι μέρες μου γέμισαν ήλιο...
ξαφνικά οι νύχτες μου γέμισαν δίδυμα φεγγάρια!
Για κοίτα, φίλε μου, πώς γυρίζει ο τροχός!
Δε χάθηκε ο ήλιος... στο σκούρο σύννεφο κρύφτηκε...
περίμενε λίγο... όλα θα αλλάξουν

Πάρε το βλέμμα σου από τα πόδια σου... Κοίταξε πέρα, μακριά, στον ορίζοντα... Εκεί σε περιμένει η ζωή... Μπροστά... Αλκυόνη Παπαδάκη




Σήμερα που ο ήλιος λάμπει μη κάθεστε σπίτι,βγείτε έξω καν' τε μια βόλτα,περπατήστε γεμίστε χρώματα και αισιοδοξία!
Να έχετε την πιο όμορφη εβδομάδα!





Σάββατο 7 Δεκεμβρίου 2013

Μαμααααά τι φαγητό έχουμε;






Κάθε μέρα!Πόσα χρόνια η ίδια ερώτηση!Μαμά τι φαγητό έχει για σήμερα??Το άκουσα σήμερα από ένα παιδάκι-γλυκάκι στο σούπερ μάρκετ και έσκασα δυο γελάκια θυμούμενη  τα δικά μου τα καλά!Όχι πως δεν το κάνω μέχρι σήμερα αλλά εντάξει όσο να ναι μεγάλα παιδιά είμαστε φτιάχνουμε και κανένα φαγητάκι που και που!Γυρνώντας στο σπίτι απ' το σχολείο δεν προλάβαινε να ανοίξει η πόρτα και η φράση είχε ήδη ξεστομιστεί!Και κοιτούσαμε τη μαμά μας λες και περιμέναμε να μας πει ότι έκανε την μεγαλύτερη ανακάλυψη όλου του αιώνα μ' ένα καρότο και δυο πατάτες!Όταν ακούγαμε φαγητό που μας άρεσε..ανακούφιση,ένα ελαφρύ μειδίαμα και όλα καλά!Όταν όμως η απάντηση ήταν αρακάς,φασολάδα,φακές,ψαρόσουπα,σπανακόρυζο αααααααχ ειδικά αυτό το σπανακόρυζο μαχαίρι στην καρδιά!
Γιατί??Πως γίνεται (το παρατηρώ μέχρι σήμερα) τις πιο δύσκολες μέρες,τις πιο κουραστικές,όταν γυρνάς απ' τη δουλειά μετά από 12 ώρες να υπάρχει το φαΐ που παρακαλάς από μέσα σου μέχρι να φτάσεις σπίτι να μην είναι αυτό!Εκεί τι κάνεις?Θα στεναχωρήσεις τη μανούλα που σε κοιτάει μες στα μάτια και ξεκινάει να σου λέει πως για σένα μαγειρεύει και πως δεν γίνεται να μαγειρεύει και να τα τρώει μόνη της και δεν γίνεται να μαγειρεύει και να τα πετάει απ' τη στιγμή που τα παιδάκια στην Αφρική πεινάνε και φυσικά σε χτυπάει στο φιλότιμο και θες να σταματήσει κιόλας οπότε κάθεσαι και τρως!Υπάρχουν και οι τολμηροί βέβαια που θα το παραγγείλουν το σουβλάκι τους!Πως αλλάζουμε όμως και τώρα που μεγαλώσαμε ακούμε ψαρόσουπα,φασολάκια και φακές και δεν υπάρχει διαμαρτυρία,εντάξει προσωπικά θέλω λίγη δουλίτσα με το σπανακόρυζο αλλά την κάνω τη προσπάθειά μου!Δεν ξινίζουμε τα μούτρα μας όταν περιμένουμε κοτόπουλο με πατατούλες και μας εμφανίζεται το φασολάκι, δεν πετάμε φαγητά κι αν μας περισσεύει κιόλας δίνουμε και στο γειτονάκι ένα πιάτο,είναι τέλειο να μοιράζεσαι, έστω και το φαΐ σου!

Υ.Γ :Διάβασα πρόσφατα ένα άρθρο για μια μαμά στην Ιαπωνία που κάνει τέλεια πράγματα με το φαγητό των παιδιών της για να το κάνει πιο διασκεδαστικό και για να τρώνε και τα πάντα!






Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 2013

Αθήνα η γλυκούλα!



Αν με ρωτούσε κάποιος 2 χρόνια πριν τι μου αρέσει στην Αθήνα θα απαντούσα :''ΔΕΝ μου αρέσει η Αθήνα''.Τι βλακείες!Η Αθήνα είναι σούπερ!Πήρα τον χρόνο μου για να συμφιλιωθώ μαζί τις αλλά νομίζω πως την αγαπώ και λίγο πια!Παραδέχομαι πως η απέχθεια που είχα γι αυτή τη πόλη τόσα χρόνια,πήγαζε απ΄την υπερβολική λατρεία μου για την Θεσσαλονίκη και την Β. Ελλάδα  γενικότερα (δεν θα κάνω την βαρετή σύγκριση των δύο πόλεων!).Αρνούμουν να δεχτώ πως και η Αθήνα είναι ωραία και εδώ κάνεις όμορφες βόλτες και εδώ περνάς καλά.Δεν άντεχα τη τόση φασαρία,τους ανθρώπους που τρέχουν να πάνε στη δουλειά τους,την Ομόνοια που όταν σχολούσα  απ' το φροντιστήριο το βράδυ έβλεπα ανθρώπους να λιώνουν στα πεζοδρόμια,τα μεγάλα άσχημα κτίρια στη Κηφισίας,το ΚΑΛΗΜΕΡΑ που με δυσκολία λένε κάποιοι άνθρωποι,το ότι δεν γνωρίζω ποιος μένει στον από κάτω όροφο,την ανεμελιά που σου προσφέρει η επαρχία.Βαρέθηκα όμως να επιμένω σε κάτι που δεν με οδηγούσε πουθενά.Άφησα πίσω την εμμονή μου και ξεκίνησα με τους φίλους μου να περπατάμε,να χορεύουμε,να διασκεδάζουμε,να μεθάμε,να γελάμε,να αγαπάμε (σ)την Αθήνα!Ερωτεύτηκα το κέντρο της που παλαιότερα έβλεπα μόνο τα αρνητικά του.Από την γραφική Πλάκα μέχρι το φασαριόζικο Γκάζι κι απ' το mainstream Μοναστηράκι στο εναλλακτικό Μεταξουργείο.Τα ζωηρά μπαράκια στο κέντρο της πόλης που πάντα είναι ασφυκτικά γεμάτα από τυπάκια όλων των λογιών μποέμ,cool,ψαγμένοι,hipsters,σοφιστικέ.Η πλατεία Μοναστηρακίου με τους καλλιτέχνες που προβάλλουν την τέχνη που έχει ξεχυθεί στους δρόμους.Η Πλάκα,τα Αναφιώτικα που σε ταξιδεύουν κάπου ανάμεσα στα στενά σοκάκια της Σαντορίνης και τα πέτρινα καλντερίμια της Βυτίνας.Ο Κεραμεικός με τις ατελείωτες επιλογές του,τα μπαρκλαμπάκια για αυτούς του γλεντιού και τα κρυμμένα μαγαζάκια για τους πιο εναλλακτικούς.




 Τα ρετρό Εξάρχεια με τα παλιά βιβλιοπωλεία και τους ανθρώπους που έχουν πάντα να σου πουν ιστορίες που έχουν συμβεί σ' αυτή τη γειτονιά.Και το ξημέρωμα που σε βρίσκει στα ''βραχάκια'' στην Ακρόπολη,μια εμπειρία γεμάτη χρώματα.Αυτό το κέντρο δεν το αλλάζω με τίποτα!Κι ανακαλύπτουμε και την υπόλοιπη Αθήνα Καρέας,Βουλιαγμένη,Ηλιούπολη,Πετράλωνα,Περιστέρι,Χαλάνδρι και δεν τελειώνουν ποτέ οι περιοχές της Αθήνας.Ποτέ!Πάντα σου δίνει κάτι καινούριο.Μέχρι και σήμερα βρίσκομαι σε γειτονιές που δεν έχω επισκεφθεί ποτέ και όλες έχουν τα δικά τους κρυφά μυστικά που στα ψιθυρίζουν για να τις αγαπήσεις.




Εκπλήσσομαι απ' τους  ανθρώπους που βλέπω καθημερινά  που είναι τόσο ξεχωριστοί,τόσο διαφορετικοί πόσο με εντυπωσιάζουν!Στυλ που δεν θα μπορούσα να υιοθετήσω ποτέ αλλά τους θαυμάζω αυτούς που τολμάνε!Είναι ξεχωριστοί και το φωνάζουν!Και τα θέατρα και το μετρό και τα φαγάδικα και τα σινεμά και τα πάρκα και και και..Θα μπορούσα να μιλάω ώρες για την Αθήνα.Ποια εγώ!Που κάποτε απαντούσα πως θέλω να φύγω όσο πιο σύντομα γίνεται από δω να μη χάνω άλλο τον χρόνο μου σ' αυτή τη πόλη που σαπίζει.Πόσο χαίρομαι που έκατσα τελικά και την γνώρισα και την μαθαίνω ακόμα!Μέσα στην ασχήμια της είναι μια όμορφη πόλη!Ε!Και τι να κάνουμε κι αν έχει γρήγορους ρυθμούς!Εγώ δεν βιάζομαι και την καλημέρα μου την λέω φωναχτά!

Τρίτη 3 Δεκεμβρίου 2013


Καλώς ήρθες Δεκέμβρη!

Δεκέμβρης σημαίνει Χριστούγεννα,πολύχρωμα φωτάκια παντού,γλυκά,ζεστά σπίτια,φαγητά,στιγμές με την οικογένεια, Αγιος Βασίλης,βόλτες στα μαγαζιά,δώρα.Τίποτα απ' αυτά δεν μου θυμίζει Χριστούγεννα πια.Ξέρω πως δεν είμαι ο μόνος άνθρωπος που τα Χριστούγεννα του φέρνουν θλίψη.Ίσως όλη αυτή η υπερβολή των γιορτών μου δημιουργεί έντονα το αίσθημα της μελαγχολίας.Λησμονώ τα χρόνια που πήγαινα σχολείο και πριν κλείσουμε για τις γιορτές πήγαινα με τη μαμά μου στο βιβλιοπωλείο όλο χάρη να πάρω χαρτόνια πράσινα,κόκκινα χρυσά και γκλιτερ όλων των ειδών για να φτιάξουμε στην τάξη δέντρα,'Αγιους Βασίλιδες και αστεράκια.Συναγωνιζόμασταν για το ποιος θα κάνει τα καλύτερα αστέρια,τα πιο ίσια.Τι ωραία που ήταν τότε!Περιμέναμε τα δώρα μας όλο αγωνία.Περιμέναμε την επιβεβαίωση πως ήμασταν καλά παιδιά όλο τον χρόνο.Υπήρχε μαγεία.Τώρα;Που πήγε η παραδομένη  παιδική μας σκέψη στην μαγεία των Χριστουγέννων;Φαντάζουν απλές μέρες που κάποιος τις άγγιξε και τους έδωσε περισσότερο φως,γλυκά πάνω στο τραπέζι και περισσότερες στιγμές με την οικογένεια.Δεν μου αρέσει να σκέφτομαι έτσι, όμως είναι αυτά που συμβαίνουν που δεν μ' αφήνουν να χαρώ.Δεν με ενδιαφέρουν οι γιορτές,δεν με ενδιαφέρουν τα δώρα θέλω μόνο να βλέπω ανθρώπους να χαμογελάνε από ευτυχία,αληθινή ευτυχία όχι την ψεύτικη,την φτιαχτή.Θέλω να βλέπω τους ανθρώπους στο μετρό όταν μπαίνω να χαμογελούν κι ας μην χαμογελούν κανονικά η ευτυχία και η χαρά βγαίνει από μέσα μας και ζωγραφίζεται με μικρές γραμμούλες στο πρόσωπό μας.Αρνούμαι να δεχτώ πως μας έκλεψαν την χαρά μας.Ας βρούμε τον τρόπο να κερδίσουμε πίσω την ευτυχία και την χαρά μας,να τις βάλουμε στο σπίτι μας και να αφήσουμε αυτές τις δυο μικρές κυρίες να κάνουν τα μαγικά τους!Αυτό για μένα είναι το νόημα των Χριστουγέννων και της ζωής ολόκληρης!

Χθες η φίλη μου,μου είπε πως όσοι άνθρωποι δεν αγαπούν τα Χριστούγεννα είναι κακοί άνθρωποι.Την ρώτησα αν εγώ είμαι κακιά και μου είπε όχι.Απλά στις οικογενειακές συγκεντρώσεις των τελευταίων χρόνων κάθομαι στο τραπέζι των μεγάλων.Φέτος τα Χριστούγεννα θα αλλάξω τραπέζι...!






Πρώτη μέρα.Πρώτη φορά.Το ήθελα πολύ καιρό,το σκεφτόμουν συχνά αλλά ποτέ δεν έλεγα να ξεκινήσω.Τώρα όμως κάτι με οδήγησε εδώ.Δεν ξέρω τι ,πως και γιατί μάλλον η συνεχής αναζήτηση για συνταξιδιώτες με έφτασε εδώ.Θέλω να βρω ανθρώπους που θέλουν κ αυτοί να ανακαλύψουν τις πολύχρωμες μέρες,τις χαμογελαστές,τις ξέγνοιαστες.Υπάρχουν.Είναι εκεί.Αρκεί να πιστέψεις στο ταξίδι!

ΚΑΛΗΜΕΡΑ!